M25 – samen doen, samen vieren, samen eten

De cola was niet aan te slepen toen de tieners op zaterdag 18 oktober tegen half vijf weer terugkwamen bij de Johanneskerk. Ze hadden hard gewerkt in de tuin, ver gefietst naar de bewoners van Hart van Vathorst of waren druk geweest met het uitdelen van koffie met het Kopje Aandacht in het Soesterkwartier.

Dit artikel is geschreven door Christiaan Trommel, coördinator Jeugd Raad van Kerken Amersfoort, en verscheen eerder in Vierklank.

Dankbaar

Ik zag dankbare gezichten vol verhalen van wat ze hadden meegemaakt. En dat werkt aanstekelijk. Als coördinator Jeugd namens de Raad van Kerken Amersfoort ben ik veel aan het bouwen. Netwerken tussen jeugdleiders, investeren in goede relaties; het is allemaal nodig maar niet altijd concreet zichtbaar. Tot je achter de bar staat cola te schenken aan die dankbare tieners. Dan ervaar je ineens iets van de vrucht op het werk.

Stadsbreed

Zo’n dertig tieners deden er mee, met hun jeugdleiders. Afkomstig uit zes verschillende kerken: De Schaapskooi, Emmaüskerk, De Kandelaar, Kruispunt, De Hoeksteen en Johanneskerk. Vanuit veel andere kerken werd positief gereageerd, wellicht dat zij een volgende keer ook aanhaken. De diversiteit aan kerken maakte dit echt een stadsbrede activiteit. Ook dat is de vrucht van een groeiend Netwerk Jeugd en Kerk. Steeds meer jeugdleiders sluiten zich aan, brengen elkaar op de hoogte van wat er speelt en weten elkaar te bereiken met praktische vragen of nieuwe uitdagingen. In de WhatsAppcommunity met zo’n honderd jeugdleiders uit veertig verschillende kerkgemeenschappen wordt aandacht besteed aan nieuwe initiatieven en concrete ideeën. En sinds kort is de nieuwe website een plek waar alle informatie te vinden is, de agenda op de website laat zien wat er voor en door jongeren georganiseerd wordt.

Samen optrekken

Door al dat georganiseer van kerken zou je bijna vergeten dat de kerk een plek is om tot rust te komen. Minderen in activiteiten kan helpen, of juist samen optrekken. Daarin ontdek je wat echt belangrijk is en voorkom je dat we allemaal zelf het wiel uit moeten vinden. In het eerste jaar van mijn werk als coördinator heb ik vooral veel geobserveerd en geprobeerd te bouwen aan die relaties. Ik raakte verwonderd van wat er allemaal gebeurt en van de veerkracht van een jonge generatie. Ook ontdekte ik wat er nog mist. Een gezamenlijke diaconale activiteit bleek er nog niet te zijn terwijl dit bij uitstek een mogelijkheid is om elkaar in de breedte van de kerk op te zoeken én om tieners actief te betrekken.

Groeien in diaconale bewustwording is natuurlijk iets wat op het lijf van diaconaal opbouwwerker Jennie Harmelink is geschreven. Zij werd bij dit idee al meteen enthousiast. Maar wat ga je dan doen en hoe geef je concreet invulling aan zo’n project? Vragen die Sociale Gasten, een vrijwilligersorganisatie die jongeren wil faciliteren een maatschappelijke bijdrage te leveren, wel kon beantwoorden en zo schoof ook Rick Schoen aan. Met de juiste contacten en inmiddels ruime ervaring in diverse projecten, bleek dit de goede stap te zijn in de richting van een geslaagd project.

M25

Vanuit de Raad van Kerken werd de titel M25 aangedragen. Op diverse plekken in het land zijn er projecten geweest met deze naam, geïnspireerd vanuit Mattheüs 25. We kozen ervoor om niet alleen de handen uit de mouwen te steken maar ook een moment van reflectie in te bouwen en de interkerkelijke band te versterken. Zo ontstond de drieslag: samen doen, samen vieren, samen eten.

Samen doen

Het samen doen bestond uit het uitvoeren van de door Sociale Gasten geselecteerde projecten. Bij iemand thuis aan de slag in de tuin, het rondfietsen met het Kopje Aandacht en spelletjes doen met de bewoners uit Hart van Vathorst. Dit deden de deelnemers vooral in hun eigen groep met een eigen jeugdleider. Zo is er de mogelijkheid om er in de eigen kerk nog een keer op terug te komen. Een aantal groepen werd gemixt, en zij bleken bij elkaar op school te zitten. Het is mooi om te zien dat ze elkaar dan misschien niet van de kerk kennen maar wel vanuit school. Iets wat we bijvoorbeeld in de bus naar de EO-Jongerendag ook merken!

Samen vieren

Teruggekomen van de projecten was er een korte viering. Hierin stond ik stil bij de verrassing uit Mattheüs 25. De zogenoemde werken van barmhartigheid blijken niet alleen goed werk voor die ander te zijn maar Jezus laat zich daarin zélf kennen. Dat Kopje Aandacht, het slopen van dat tuinhuisje, het spelletje met die ene mevrouw, daarin blijk je Jezus te kunnen ontmoeten! We zongen het lied Heer, Uw licht en Uw liefde schijnen waarin dit ook duidelijk naar voren komt. Vervolgens deelde elke groep wat ze die middag gezien hadden. Een van de meiden trof me: “Ik heb niet alleen zelf iets mogen laten schijnen bij die mevrouw maar door haar dankbaarheid en haar eigen geloof straalde ze ook iets van dat licht naar mij toe.” Prachtig hoe zij dit ervaren heeft en het geeft een belangrijke diaconale notie aan. Ze geeft hiermee weer hoe gelijkwaardig je bent. Je staat echt naast iemand in plaats van dat jij alleen de ander helpt.

Samen eten

Waar kun je zo’n middag beter mee afsluiten dan met verse friet en snacks op tafel? Gretig werd ervan gegeten. Samen eten is niet alleen praktisch, het is ook dé manier om verbinding te creëren. Waar de projecten vooral met eigen groepjes plaatsvonden, was er in de viering en tijdens het eten juist ruimte voor nieuwe contacten.

Conclusie

Op het moment van schrijven moet de evaluatie nog plaatsvinden. Maar vooruitlopend daarop kunnen we wel spreken van een geslaagd project. Mensen op diverse plekken zijn bemoedigd en geholpen, tieners hebben van hun tijd gedeeld en er is gebouwd aan onderlinge relaties van tieners en jeugdleiders. We zijn daarin dankbaar voor de bijdrage uit het fonds Caritas Amersfoort waardoor dit financieel mogelijk was. Ook blijkt weer dat kerken en maatschappelijke organisaties goed samen op kunnen trekken in een gemeenschappelijke missie voor de stad.

Wat zou het mooi zijn als we hier een jaarlijkse activiteit van kunnen maken met een groeiend aantal tieners en meer betrokken kerken! Samen doen, samen vieren, samen eten; een drieslag die niet alleen bij dit project van toepassing is maar kan inspireren om jong en oud te verbinden.