Toespraak van Arnoud Looijen
Jaren geleden organiseerden Harm Dane, Jan van Baardwijk en ondergetekende een beraad voor de PGA. We kozen als titel een woord van Augustinus: ‘Wij zijn de tijden’. Dat geldt nog steeds, want, beste mensen, zoals wij zijn, zo zijn de tijden. Wij hebben geen tijd te verliezen.
Wij zitten in de storm. Wij zijn intens bezorgd over de ontwikkelingen in de wereld en in onze maatschappij. We zien onze leefwereld verschralen, we horen de lente stilvallen. We zien een technologische versnelling die geen oplossingen biedt, maar die ons doet happen naar adem en die ons vervreemdt van onszelf.
We vrezen oorlog, we hopen op goede, krachtige leiders. En tegelijk zijn we verbijsterd over de hoogmoed, de hebzucht, de agressie van de machtigen der aarde.
Wij zitten in de storm en we verlangen naar rust. Naar een gewoon, natuurlijk samenleven. Naar zicht op je bestemming als mens. Naar gemeenschap zonder haast, tijd hebben voor elkaar. Een plek waar je levensvragen kunt stellen. We zitten in een storm. En wij willen als kerk een ark zijn, een plek van rust. We bouwen aan die ark, het is ook goed om dat met overtuiging te doen. Maar we weten niet of deze storm weer zal gaan liggen, of dat hij een orkaan wordt.
Uitzending
Fotoverslag
“Een zegen dat die gekomen is”
Als er iemand blij is met de Protestantse Gemeente Amersfoort (PGA), dan is dat Rein van der Zwan (64). “We zijn geen kerk om onze eigen manier van doen hoog te houden, maar omdat
we de kerk van Christus zijn. Hoe kunnen we samen in de stad het evangelie van de Heer present stellen?”
De ambtelijke loopbaan van Rein kenmerkt zich door allerlei initiatieven op het gebied van kerkelijke samenwerking. “Ik heb er altijd van harte aan meegewerkt.” Maar niet altijd ging het
van een leien dakje. “Vooroordelen over elkaar bemoeilijken samen optrekken.”
Aan de vorming van de PGA ging het landelijk samengaan van hervormden, gereformeerden en luthersen vooraf. Op 12 december 2003 viel dit besluit tot fusie, die de naam Protestantse
Kerk in Nederland kreeg (PKN). In de Jacobikerk in Utrecht werd dat die avond gevierd, in bijzijn van (toen nog) koningin Beatrix. En ook Rein van der Zwan was erbij. “Mijn vrouw en ik waren in Utrecht en liepen er toevallig langs.” De preek (over Romeinen 15) van Bas Plaisier daar, toen scriba van de Samen op Weg-kerken, herinnert Rein zich als ‘zeer kostbaar’.
Ds. Van der Zwan begon zijn loopbaan ruim vijfendertig jaar geleden in het Zeeuwse Meliskerke. Daar werkte hij als gereformeerd predikant al samen met zijn hervormde collega’s.
In 1997 kwam Rein naar Amersfoort en werd predikant in de toen nog gereformeerde Opstandingskerk (die aan het Euterpeplein stond en in 2012 is afgebroken). Graag had Rein daar
samengewerkt met de hervormde wijkgemeente De Brug, die zich op zo’n tweehonderd meter afstand bevond. “Maar dat werd hem dus niet.”
In 2002 werd Rein predikant van een federatieve wijkgemeente: De Open Hof – De Hoeksteen. Een Samen op Weg-gemeente, zoals het samengaan van een gereformeerde en een hervormde kerk in die tijd werd genoemd. De kerkgebouwen van deze wijkgemeente bevonden – en bevinden zich nog steeds – in Liendert en Schothorst. In 2009 sloot de Opstandingskerk hierbij aan. Bij de vorming van de Protestantse Gemeente Amersfoort werd deze federatie weer ontbonden. De Hoeksteen ging zelfstandig verder, De Open Hof en de Opstandingskerk vormden De Bron. Rein betreurde het
uiteengaan van De Hoeksteen en De Bron: “Ik beschouwde het als stappen terug.”
Kort hierna ging in protestants Amersfoort een nieuw licht op en werd in 2010 de PGA een feit. Rein zat toen zelf in de Algemene Kerkenraad (van alle protestantse wijkgemeenten). “Je proefde
dankbaarheid en elan. Je hoorde: ‘Wat is het mooi om elkaar beter te leren kennen.’”
Hoe moet het verder met de PGA? Rein: “Ik denk dat er meer mogelijk is dan nu gebeurt. Als de wijken alleen op zichzelf blijven, gaat de kaasschaaf erover, vrees ik. Vraag je af: wat kan de PGA wel, wat je als wijkgemeente niet kan?”
Het huidige aantal van negen wijkgemeenten is op den duur niet vol te houden, volgens Rein. “Ik heb zorgen over de toekomst. Negen smaken…, drie of vier zou misschien kunnen.” Zijn aanbeveling: “Wees geen concurrent van elkaar. Besef dat de kerk groter is dan jouw wijkgemeente.”
